Gıybet Etmenin Kefareti

Gıybet Etmenin Kefareti

Gıybet etmenin kefareti, gıybet ettiği kimse için istiğfar etmek ve onunla helalleşmektir.  Oturduğu yerden kalkmadan, şu duayı üç defa okur: 

اَللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي وَلِمَنْ اِغْتَبْتُهُ وَلِوَالِدَيَّ وَلِلْمُؤْمِنِينَ يَوْمَ يَقُومُ الْحِسَابُ بِرَحْمَتِكَ يَا اَرْحَمَ الرِّاحِمِينَ

Okunuşu: Allahümmağfir li ve limen ığtebtühü ve livalideyye ve lil-mü’minine yevme yekumül-hisabü birahmetike ya erhamer rahımin.

Anlamı: Allah’ım hesap gününde beni ve hakkında gıybet ettiğim kimseyi, anne ve babamı ve bütün müminleri affeyle, ey merhametlilerin en merhametlisi.

(Buhari, 7/158)

Ayrıca:

اَللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي وَلِمَنْ اِغْتَبْتُهُ

Okunuşu: Allahümmagfir lî ve limen iğtebtü, 

Anlamı: Yarabbi beni ve gıybetini yaptığımı affet, demektir.

İnsandan bir günah sadır olunca, hadiste belirtildiği gibi temiz bir abdest alıp iki rek’at namaz kılmalı ve sonra şöyle istiğfar etmelidir:

اَسْتَغْفِرُ الله اَسْتَغْفِرُ الله اَسْتَغْفِرُ الله اَلْعَظِيم اَلْكَرِيم الَّذِي لآ إِلهَ  إِلَّا هُو اَلْحَيُّ الْققَيُّومُ وَاَتُوبُ اِليْهِ تَوْبَةَ عَبْدٍ ظَالِمٍ لِنَفْسِهِ لاَ يَمْلِكُ لِنَفْسِهِ مَوْتاً وَلَا حَيَاةً وَلَا نُشُورًا وَاَسْاَلُهُ لتَّوْبَةَ وَلْمَغْفِرَةَ وَلْهِداَيَةَ لَنَا اِنَّهُ هُوَ لتَّوّاَبٌ رَحِيمُ

Okunuşu: Estağfirullah! Estağfirullah! Estağfirullah! El-azıym, el-Kerim ellezi la ilahe illa Hüvel Hayyel Kayyume ve etubü ileyhi tevbete abdin zalimin linefsihi la yemlikü linefsihi mevten ve la hayaten ve la nüşüra. Ve es’elühüt-tevbete vel-mağfirete vel-hidayete lena innehü hüvet-tevvabür-Rahim!

Anlamı: Kendisinden başka ilah olmayan, hakikî hayatla diri olan Hayy, her şeyi ayakta tutan Kayyum olan yüce Allah’ü Teâlâ’dan beni bağışlamasını istiyor ve bütün benliğimle ona tövbe edip, yöneliyorum! Nefsine / kendine zulmetmiş, üstelik nefsi için ne ölümü, ne hayatı ve ne de öldükten sonra dirilmeyi elinde tutamayan bir kulun tevbesiyle (yönelişiyle) tevbe ediyorum! Sen bu tevbemi kabul eyle! Muhakkak ki o tevbeleri kabul eden Tevvab ve Rahimdir.