Babanın Son Öğüdü
Babanın Son Öğüdü
Bir adamın on iki erkek
evladı varmış. Yıllarca çalışmış, didinmiş evlatlarını yetiştirmiş. Evlatlarına
iyiyi, doğruyu, güzel ahlakı aşılamaya çalışmış. Ne yazık ki oğlanlar sürekli
birbirleriyle didişiyorlarmış. Elbette ki kimseye kalmayan dünya ona da
kalmayacakmış. Baba hastalanıp ölüm döşeğine düşmüş. Evlatları, babalarının
başından bir an olsun ayrılmıyor; bir ihtiyacı, arzusu olursa yerine getirmek
için birbirleriyle yarışıyorlarmış. Ancak birbirleriyle didinmeden de
duramıyorlarmış.
Baba içlerinden birini
çağırıp kardeşlerini toplamasını istemiş. Kısa sürede on iki evlat babalarının
başına toplanmış. Baba, her birinin bahçeye çıkıp, birer tane odun getirmesini
istemiş. Ne çok ince ne çok kalın. Evlatlar babalarının isteğine bir anlam
veremese de; bahçeye çıkıp birer tane odun bularak getirmişler. Tam ihtiyar
adamın istediği gibi “Ne çok ince ne çok kalın”. Baba bir de ip isteyip; on iki
evlattan gelen on iki odunu üst üste koyup birbirine gücü yettiğince bağlamış.
“Şimdi” demiş, “Söyleyin bakalım bunu hanginiz
kırabilir?” Evlatlar sırayla birbirine bağlı bu odunları kırmayı denemiş. En
güçlüleri de kendisini en sona saklamış. En güçlüleri de odunları kıramayınca
baba; “O odunları geri verin bakalım beceriksizler” demiş. Odunları alıp tüm
gücünü toplayarak yatakta doğrulmuş. Odunları bağlayan ipi çözüp, hepsini teker
teker kırmış. Evlatlar içlerinden “Bu şekilde biz de kırardık” diye geçirse de,
saygılı birer birey olarak yetiştirildiklerinden ses çıkarmamışlar. Baba
saygıyla kendisine bakan evlatlarını teker teker süzüp, son öğüdünü vermeye
başlamış:
-Bakın evlatlarım! Sizi
her anlamda iyi birer evlat olarak yetiştirdim. Ama şu birbirinizle
geçinememenize çok kızıyorum. Odun meselesine gelince; “Odunları bu şekilde biz
de kırardık” diye düşündünüz değil mi? Evlatlarım hayat bir sınavdır bu da size,
babanızın son sınavıydı. Gördüğünüz gibi birbirine bağlı odunları en güçlünüz
bile kıramadı. Ancak odunları çözünce ne de kolay kırıldılar değil mi? İşte siz
de hayatta bu odunlar gibi birbirinize tutunursanız sizi kimse ezemez, kıramaz.
Ancak birbirinize sahip çıkmazsanız ipi çözülen odunlar gibi teker
kırılırsınız. İşte bu babanızın size son öğüdüdür!
(Alıntı)
Yorumlar
Yorum Gönder