Dervişin Görmeyen Gözleri
Dervişin Görmeyen Gözleri
Adamın biri, gözleri
görmeyen bir dervişin evine misafir olmuştu. Evde, rahlenin üzerinde bir Kur’an-ı
Kerim olduğunu gördü ve hayret etti. Çünkü derviş yalnız yaşıyordu, âmâ idi ve
evde kendisinden başka kimse bulunmuyordu. Üzerinde durmadı ve sebebini de
sormadı. Fakat merak etmedi de değil.
Gece yarısı olduğu zaman
Kur’an-ı Kerim sesiyle uyandı. Baktı ki, âmâ olduğu için gözleri görmeyen ev
sahibi rahlenin başına geçmiş Kur’an okuyor. Öyle ki, okuduğu yerleri
parmağıyla da takip ediyordu. Dayanamayarak sordu:
- Sen, gözleri görmeyen
bir adamsın. Nasıl oluyor da Kur’an-ı Kerim’e bakarak okuyabiliyorsun? Üstelik
parmağınla da takip ediyorsun.
Derviş cevap verdi:
- Allah Teâlâ isterse her şey olur. Ben
Kur'an okumayı çok seviyorum. Fakat gözlerim görmüyor. Allah'ü Teâlâ’ya dua
ettim. "Ya Rabbi, Kur’an-ı Kerim okurken benim gözlerimi aç ki Kur’an-ı
Kerim’i elime alıp okuyabileyim" dedim. Allah'ü Teâlâ da benim bu
duamı kabul buyurdu. Ne zaman okumak için Kur’an-ı Kerim’in başına oturursam
gözlerim açılır ve ben Kur’an-ı Kerim’e bakarak okurum.
Yorumlar
Yorum Gönder