İyilikle Gelen Korkunç İntikam

İyilikle Gelen Korkunç İntikam

Yazar: Yaşar Akkaş

(Bu hikâye yüzde yüz yaşanmış bir olayı anlatır. Geriye kalan akrabaları incinmesin diye isimler değiştirilmiştir.)

Bir kasabada iyiliksever hali vakti yerinde Devecioğlu namında bir adam ile Köpekçioğlu adında çok kötü ve zalim biri yaşamaktadır.

Devecioğlu herkes tarafından sevilen sayılan kapısına gelen ihtiyaç sahibini boş göndermeyen birisidir.

Köpekçioğlu ise vurduğu vurduk, kırdığı kırdık maddi durumu pek de iyi olmayan zalim birisidir.

Allah’ü Teâlâ’nın hikmeti bir yıl çok bolluk olmuş. Harman zamanı Köpekçioğlu buğday koyacak çuval bulamamış. Eskiler çok iyi bilir. O yıllarda çuval çok kıymetlidir. Köpekçioğlu hemen Devecioğlu’nun kapısını çalar. Geri vermek üzere on tane ödünç çuval alır. Teşekkür ederek ihtiyacını karşılar. Aradan bir iki yıl geçtiği halde aldığı emaneti geri vermez. Devecioğlu mecbur kaldığı için Köpekçioğlu’ndan emanetlerini geri ister. Fakat Köpekçioğlu küplere biner; hakaretler ederek;

“Madem geri alacaktın, neden verdin? Utanmaz cimri adam! Diyerek Devecioğlu’nu kovar.

Devecioğlu hakaretlere karşılık vermez. Çaresi geri dönüp gider.

Aradan birkaç ay geçer. Köpekçioğlu’nun büyük oğlu ansızın çok ağır bir hastalığa yakalanır. Doktora götürecek parası olmayan adam, Devecioğlu’ndan para istemek ister. Fakat yatığı kötülükler aklına gelerek yüzü tutmadığından gidemez. Kasabının en zalim tefecisinden yüksek faizle borç almak zorunda kalır.

Oğlunu tedavi ettirir. Fakat aldığı paranın verme günü geldiği halde yoksulluktan dolayı parayı ödeyemez.

Bir gün zalim tefeci ve adamları Köpekçioğlu’nu borcunu ödemek üzere konaklarına çağırırlar. Kapılarının girişinde;

“Şerefsiz, aldığın borcu neden vermiyorsun?” diye adamı sıktırıp tartaklamaya başlarlar. Köpekçioğlu’nun yalvarmaları boşundadır.

Tesadüfen oradan geçmekte olan Devecioğlu olanları görünce dayanamaz. Cebinden cüzdanını çıkararak;

“Arkadaşımızı sıktırmayın, durumu olsaydı öderdi. Onu hemen bırakın! Parayı ben ödüyorum!” der.

Yaptığı kötülüğe karşı gördüğü iyilik karşısında Köpekçioğlu şok olur. Birden başı dönmeye başlar ve tefecinin merdivenlerinden yuvarlanarak başını çarpar ve oracıkta can verir…

Devecioğlu’nun dudaklarından “Allah’ım onu affet! Ben hakkımı helâl ettim!” sözleri dökülür.