Allah-ı Zikr Edenlere Muhabbet

Allah-ı Zikr Edenlere Muhabbet

Bir Hadîs-i Şerîf’te şöyle buyurulmaktadır:

Cenâb-ı Hakk’ın amelleri yazan meleklerinden başka, yollarda dolaşarak Allâh’ı zikredenleri arayan melekleri vardır. Zikirle meşgul olan bir topluluk bulurlarsa, bulanlar diğerlerini;

“Geliniz aradıklarınız burada” diye çağırırlar ve zikredenlerin etrafını çevirir ve onlarla semâ arasını doldururlar.

Zikredenler dağılıp melekler semaya gittiklerinde, kullarının haline vakıf olan Allâhü Teâlâ sorar ve meleklerde cevap verirler:

            “Benim kullarımı nasıl buldunuz?”

Melekler:

“Hamd ve sena ediyorlar. Zatı Sübhâniyeni tekbîr, taz’îm, tesbîh ediyorlar.”

Allâh (c.c) buyurur:

“Onlar beni gördüler mi?”

Melekler:

“Hayır görmediler.”

Allâhü Teâlâ:

“Eğer görselerdi ne yaparlardı?”

Melekler:

“Daha ziyâde hamd, tâzım ve tekbir ederlerdi.”

Allâhü Teâlâ:

“Onların benden talebi nedir?”

Melekler:

“Cennet isterler.”

Allâh (c.c.):

“Onlar cennetimi gördüler mi?”

Melekler:

“Hayır.”

Allâhü Teâlâ:

“Görseler ne yaparlardı?”

Melekler:

“Daha çok talep eder ve arzuları artardı.”

Melekler:

“Yarabbi, onlar cehennemden korkar ve senden kendilerini cehennemden korumanı isterler.”

Allâhü Teâlâ buyurur:

“Onlar cehennemimi gördüler mi?”

Melekler:

“Görmediler."

Allâhü Teâlâ:

Görseler ne yaparlardı?”

Melekler:

“Ondan kurtarmanı çok isterler ve cehenemden kurtulmak için daha çok gayret ederlerdi.”

Ve Allâhü Teâlâ meleklere:

“Ey meleklerim! Şahid olun, zikir meclisinde olanların hepsini mağfiret eyledim.” buyurur.

Melekler:

“Yarabbi, meclise filan kimse zikir için değil, dünyâlık bir menfaati için gelmişti.” derler.

Allâhü Teâlâ:

“Ben, ‘beni zikredenlerle beraberim hükmünce’ onlar benim meclisimde bulunanlardır; onlarla oturan şâkî (bedbaht) olmaz.” buyurur. (Alıntı)