Şeyh Edebali’nin Osman Gazi’ye Nasihati 1

Şeyh Edebali’nin Osman Gazi’ye Nasihati 1

“Ey Oğul!

Beysin! Bundan sonra, öfke bize; uysallık sana...

Güceniklik bize; gönül almak sana...

Suçlamak bize; katlanmak sana...

Acizlik bize, yanılgı bize; hoş görmek sana...

Geçimsizlikler, çatışmalar, uyumsuzluklar, anlaşmazlıklar bize; adâlet sana... Kötü göz, şom ağız, haksız yorum bize; bağışlama sana...

Bundan sonra bölmek bize; bütünlemek sana...

Üşengeçlik bize; uyarmak, gayretlendirmek, şekillendirmek sana…

Ey Oğul!

Yükün ağır, işin çetin, gücün kıla bağlı…

Allah’ü Teâlâ, yardımcın olsun!

Beyliğini mübarek kılsın.

Hak yoluna yararlı etsin.

Işığını parıldatsın, uzaklara iletsin.

Sana yükünü taşıyacak güç, ayağını sürçtürmeyecek akıl ve kalp versin.

Sen ve arkadaşlarınız; kılıçla, bizim gibi dervişler de düşünce, fikir ve dualarla bize vaat edilenin önünü açmalıyız, tıkanıklığı temizlemeliyiz.

Oğul!

Güçlü, kuvvetli, akıllı ve kelâmlısın.

Ama bunları nerede ve nasıl kullanacağını bilmezsen, sabah rüzgârlarında savrulur gidersin...

Öfken ve nefsin bir olup aklını mağlup eder.

Bunun için daima sabırlı, sebatkâr ve iradene sahip olasın!

Sabır, çok önemlidir.

Bir bey, sabretmesini bilmelidir.

Vaktinden önce çiçek açmaz, ham armut, yenmez; yense bile, bağrında kalır. Bilgisiz kılıç da tıpkı ham armut gibidir.

Milletin, kendi irfanın içinde yaşasın!

O’na sırt çevirme, her zaman varlığını duy!

Toplumu yöneten de, diri tutan da bu irfandır.

İnsanlar vardır, şafak vaktinde doğar, akşam ezanında ölürler.

Unutma ki dünya sandığın kadar büyük değildir.

Dünyayı bize büyük gösteren bizim küçüklüğümüzdür.

Hırsımız, bencilliğimiz...

Bütün fethedilmemiş gizlilikler, bilinmeyenler, ancak senin fazilet ve adâletinle gün ışığına çıkacaktır.

Ananı ve atanı say!

Bil ki bereket, büyüklerle beraberdir.

Bu dünyada inancını kaybedersen, yeşilken çorak olur, çöllere dönersin.

Açık sözlü ol!

Her sözü üstüne alma!

Gördün, söyleme; bildin deme!

Sevildiğin yere sık gidip gelme; muhabbet ve itibarın zedelenir...

Şu üç kişiye; acı!

Cahiller arasındaki âlime, zengin iken fakir düşene ve hatırlı iken, itibarını kaybedene!

Unutma ki, yüksekte yer tutanlar, aşağıdakiler kadar emniyette değildir.

Haklı olduğun mücadeleden korkma!

Sevildiğin yere sıkça gidip gelme, muhabbetin kalkar, itibarın kalmaz.

Düşmanını çoğaltma!

Haklı olduğunda kavgadan korkma! 

Bilesin ki atın iyisine doru, yiğidin iyisine deli derler.

En büyük zafer, nefsini tanımaktır.

Düşman, insanın kendisidir.

Dost ise, nefsini tanıyanın kendisidir.