Rahmet’ten Mahrumiyet!

Rahmet’ten Mahrumiyet!

 

            Abdullah İbn-i Mes‘ûd Radiyallahü Anh; Peygamber Sallallahü Aleyhi VesellemEfendimiz’in Hakk’a irtihalinden sonra Kûfe’ye gidip kadılık yaptı, talebe yetiştirdi ve İslâm’ı neşretti.

            Hazret-i Abdullah Radiyallahü Anh; insanları kötü akıbetten korumak için, Rasûlullah Efendimiz’in şu hadîs-i şerîfini de naklederdi:

“- Dövme yapan, yaptıran, yüzünün tüylerini yolan, güzel görünsün diye dişlerini seyrekleştiren, Allah’ın yarattığını bozan kadınlara Allah lânet etmiştir (rahmetinden uzaklaştırmıştır).”

Kur’ân-ı Kerîm’i okuyan Ümmü Yakup adında bir kadın, İbn-i Mes‘ûd Radiyallahü Anh Hazretleri’nin yanına gelerek, (tenkit edici bir surette) şöyle dedi:

“- İşittim ki, sen şu şu işleri yapanları lânetlemişsin!”

Abdullah İbn-i Mes‘ûd Radiyallahü Anh şöyle cevap verdi:

“- Ben Rasûlullâh’ın lânet ettiği kimselere niye lânet etmeyeceğim? O,

Allâh’ın Kitâbı’nda var!”

Kadın;

“- Yemin olsun ki Kur’ân’ın iki kapağı arasında ne varsa okudum, fakat bu söylediklerini orada bulamadım.” dedi.

Bunun üzerine İbn-i Mes’ûd Radiyallahü Anh;

“- Eğer baştan sona okudunsa muhakkak şunu da bulmuşsundur: Aziz ve Celîl olan Allâh’ın;

وَمَٓا اٰتٰيكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهٰيكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُواۚ

 

“Peygamber size ne emir verirse onu tutun, size yasak ettiğinden de sakının!” (el-Haşr, 7) buyurduğunu okumadın mı?” dedi.

Kadın;

“- Evet, okudum.” dedi.

Ardından (İbn-i Mes’ûd Hazretleri’ni eleştirerek,

“- Başkalarını nehyediyor olsa da, ailesine söz geçiremiyor…” yönünde sû-i zanda bulunarak;

“–Ben şimdi (gitsem), bu kabilden bir şeyi senin hanımın üzerinde görürüm!” diye söylendi.

İbn-i Mes‘ûd Radiyallahü Anh;

“- Git ve bak!” dedi.

Kadın gidip Abdullah Radiyallahü Anh’ın hanımının yanına girdi, fakat onda (Bu, rahmetten uzaklaştırıcı, dövme ve benzeri men edilmiş) bir şey göremedi.

Sonra Hazret-i Abdullâh’a gelip;

“- Ben hakikaten hiçbir şey göremedim!” dedi.

Bunun üzerine Abdullah İbn-i Mes‘ûd Radiyallahü Anh şöyle dedi:

“- Şayet böyle bir şey olsaydı, (hanımım dînin men ettiği şeyleri uyguluyor, yapıyor olsaydı) ben onunla beraber olamazdım.”

(Müslim, Libâs, 120; Buhârî, Tefsîru sûre, [59], 4; Libâs, 82, 84, 85, 87)

(Osman Nuri Topbaş Hocaefendi)