Ben Neyim, Hem Neyim Var?

 

Bu bahçede benim için, ne gül, ne lâle var,

Bu pazarda ne alış veriş, ne de para var,

Ne kudret ve tasarruf ve ne mal, ne de mülk var,

Ne dert, ne zevk ve ne de merhem ve ne yara var,

Bu dünyada bilseydim, ben neyim, hem neyim var?

 

Vücut, lutf-i ilâhî, hayat, rahmet-i kerim!

Ağız, atiyye-i Rahman, kelâm fadl-ı kadîm!

Beden, binâ-yı hudâ, rûh, nefha-i tekrîm,

Kuvvet, ihsân-ı kudret, duygular, vaz’ı hakîm,

Bu dünyada bilseydim, ben neyim, hem neyim var?

 

Bu dünyada gerçekten, benim hiçbir şeyim yok,

Ne varsa hep onundur, mülkünde şeriki yok.

Cihana gelip gitme, benim de elimde yok,

Bu benimdir demeğe, güvenecek senet yok,

Bu dünyada bilseydim, ben neyim, hem neyim var?

 

Varlığım bir görünüş, ruhum bir emanettir,

“Ben!” demek bile, ona, pek çirkin bir şirkettir,

Kula düşen vazife, sâhibe itaattir,

Bana “Kulum!” Demesi, lütuftur, inayettir,

Bu dünyada bilseydim, ben neyim, hem neyim var?

 

Benim fakir ve muhtaç, gınâ, ihsan Hakk’ındır,

“Âdem” benim, sermayem; vücut, hayat Hakk’ındır.

Ezel, ebed ve hem de, kahr, galebe Hakk’ındır,

Dünyada ve urbada her görünen Hakk’ındır.

Bu dünyada bilseydim, ben neyim, hem neyim var?

 

Yemek, içmek, lezzetler, Razzâk sıfatındandır,

Rahat bir nefes almak, rahmet-i Hudâ’dandır.

Gelen her iyilik de, onun ikramındandır.

En büyük nimet olan, “iman” da, hep ondandır,

Bu dünyada bilseydim, ben neyim, hem neyim var?

 

İmâm-ı Rabbâni Kuddise Sirrûh