37 Yıllık Ateistin Ağlatan Mektubu!

37 Yıllık Ateistin Ağlatan Mektubu!

Serkan Aktaş

          37 Yıl ateist kaldıktan sonra Müslüman olan kardeşimizin mektubunu dinledikten sonra çok etkileneceksiniz.

          “- Sevgili kardeşim Serkan:

          Ben 37 senemi Darwinizm'e ömür tüketmiş olan, hayat tabularımı onların üzerine kuran ve böyle bir hayat geçirmiş olan ben şimdi anlıyorum ki bomboş bir hayat geçirmişim...

          Bunu nasıl anladın diye sorarsan bir gün arkadaş ve karakter olarak çok sevdiğim, inanç ve düşünce olarak nefret ettiğim Tolga kardeşimin mekânında hasbel kader seni dinledik. Orada dinlediğim dersten olacak ki inandığım yolda şüpheler oluştu. Sonra o inançlı arkadaş tolga beni senin kahvehanedeki sohbetine getirdi. İşte ne olduysa o anda oldu.

          Gırtlağımdan içime doğru sıcaklıkla beraber pişmanlık, acizlik…

Böyle bir hissiyat oluştu. İçimde deprem üstüne deprem oluştu. İlk çay molası verdiğimizde kendisini küçük ve aciz gördüğüm arkadaş gözümde dağ oldu ve sevgisi bir kat daha arttı. Serkan kardeş Serkan kardeş benden yaşça küçük olmasına rağmen benim hayatım boyunca unutamayacağım en önemli inanç meselelerini, Allah'ı, peygamberi, insanlığı ve insan olmanın ne demek olduğunu bana sen öğrettin.

          Ben ki her gün 4-5 gram kokain ve her türlü uyuşturucunun esiri olmuş Hollanda hastanesinde tedavi olmaya karar verdim. Hastaneye yattım ki kan tahlili ve tetkiklerde araştırmalarda hasta olduğum anlaşıldı. Pankreas kanseri olmuşsun dediler ve ciğerime sıçramış. Oradaki doktorlar en çok iki sene yaşarsın diyorlar. Ama inan bana Serkan kardeşim hiç umurumda değil.

Umurumda olan tek şey ya rabbimi tanımadan ölseydim?

          Bana bunları farkında olmadan öğrettiğin ve vesile olduğun için sana minnettarım!

          Benim saf ve temiz kardeşim tolga sanki anlamış gibi bana hastalar risalesini hediye etti. O küçük sayfalar, benim büyük rahatlamama yol açtı. Hele o beraber olduğum ve beraber kıldığımız sabah namazı…

          Kadınlar gibi ağlaştığımızı hiç unutmuyorum…

          Kardeşlerim benim! Sizin yaptığınızı benim karın kardeşlerim, kan kardeşlerim yapmadı.

          Bana Cenab-ı Allah’ı yolunu daim etsin! Bugün Manisa’dan 200 adet küçük sözler aldım Hollanda'da dağıtmak üzere… Ben de sizin gibi bu son günlerimde hizmet etmeye nasip olurum. Serkan kardeşim bana sakın üzülme! Acıma da... Hastayın diye sevin! Dua et ki Allah beni seviyormuş…

          Ya kâfir ölseydim?

          Ben ayın 10’unda hasta haneye yatacağım. Tedavisi olmasa da acı çekmezsin dediler. Serkan kardeş ben daha önceki hayatımdan dolayı çok pişmanım o yüzden de hanımdan da ayrıyım ve çocuklarımı da göremiyorum. Ve daha bir sene daha görmeme cezam var. Şimdi senden son isteğim ve arkadaşlarımdan bana gönülden samimi olarak çok dua edin ki aileme ve çocuklarıma kavuşup onlara da bu yolun güzelliğini anlatayım.

          Artık bu saatten sonra Türkiye’ye vize alamam. Belki dünya gözüyle bir daha görüşemeyeceğiz. Ebedi hayatta görüşme ümidiyle...

          Cenab-ı Allah dilinize ikna versin! Allah'a emanet olun! Hakkınızı helal edin!

          Sizi seven Hollandalı kardeşiniz...”