Uzun Ömür İçin Dua

Uzun Ömür İçin Dua

Sabah akşam üç defa;

سُبْحَانَ اللّٰهِ مِلْءَ الْمِيزَانِ مُنْتَهَى الْعِلْمِ وَ مَبْلَغَ الرِّضَا وَزِنَةَ الْعَرْشِ

Okunuşu: Sübhaanellahi mil’elmizan ve müntehe’l ilmi ve mebleğarriza vezinetel-arş.

Anlamı: Allah’ı mizanın dolusunca, ilmin nihayetince, rızası büyüklüğünce ve Arş’ın ağırlığınca tesbih ederim.

Bu dua sabah ve akşam üç defa okunur. Ömrünün uzun ve mes’ud olması, imanla ölmek, kabir azabından kurtulmak, sırat köprüsünden geçmek ve cennete vasıl olmaya vesile olur.

Hayırlı ve Uzun Ömür Duası

Hz. Ali’den rivayet olunduğuna göre Peygamber Efendimiz (asm), şöyle buyurmuştur:

 ‘Her kim ömrünün uzun (bereketli ve mutlu) olmasından hoşlanırsa, düşmanlarına karşı yardım olunmayı severse, rızkında bolluk olmasını dilerse, kötü ölümden korunmayı isterse; akşama erdiğinde ve sabaha kavuştuğunda (şu tesbih, tehlil ve tekbiri) üç kere söylesin:

سُبْحَانَ اللّٰهِ مِلْءَ الْمِيزَانِ مُنْتَهَى الْعِلْمِ وَ مَبْلَغَ الرِّضَا وَزِنَةَ الْعَرْشِ

لاَ إِلٰهَ إِلاَّ اللّٰهُ مِلْءَ الْمِيزَانِ وَ مُنْتَهَى الْعِلْمِ وَ مَبْلَغَ الرِّضَا وَزِنَةَ الْعَرْشِ

وَاللّٰهُ أَكْبَرُ مِلْءَ الْمِيزَانِ وَ مُنْتَهَى الْعِلْمِ وَ مَبْلَغَ الرِّضَا وَزِنَةَ الْعَرْشِ

Okunuşu: Sübhânellâhi mil’el-mîzân ve müntehe’l-ilmi ve mebleğa’r-rızâ ve zinete’l-Arş.

Ve Lâ ilâhe illellâhu mil’el-mîzân ve müntehe’l-ilmi ve mebleğa’r-rızâ ve zinete’l-Arş.

Ve Allâhu ekberu mil’el-mîzân ve müntehe’l-ilmi ve mebleğa’r-rızâ ve zinete’l-Arş.”

Anlamı: Allah’ü Teala’yı; Mizân’ın dolusunca, ilminin hudutsuzluğunca, rızâsına erinceye dek ve Arş-ı A’lâ’nın ağırlığınca tesbih (noksan sıfatlardan münezzeh, kemâl sıfatlarla mevsuf olduğunu kabul) ederim.

Yine Allâh’ı, Mizân’ın dolusunca, ilminin sonsuzluğunca, rızâsına ulaşıncaya kadar ve Arş-ı A’lâ’nın ağırlığınca tevhîd (ile O’ndan başka ilah olmadığına şehadet) ederim.

Ve yine Allâh’ı Mizân’ın dolusunca, ilminin sınırsızlığınca, rızâsına kavuşuncaya değin ve Arş-ı A’lâ’nın ağırlığınca tekbir ederim (en büyük O’dur, azamet sahibidir, yüceler yücesidir).” (bk. Kenzü’l-Ummâl, Hadis no: 4955)