Yetiş Ey Keştibânım Büsbütün Deryada Yangın Var
  Yetiş Ey Keştibânım Büsbütün Deryada Yangın Var     Yetiş ey keştibânım büsbütün deryada yangın var   Değil derya yalınız cümle hep sahrada yangın var     Açıldı bağ-ı vahdet gülleri mest oldu bülbüller   Zemîn ü âsumân dünyâ ve mâfîhâda yangın var     Erişti nev-bahâr vakti figâna başladı bülbül   Değil bülbül yalınız ol gül-i ranâda yangın var     Kaşınla kirpiğin zülfün beni mest etti ey dilber   Değil mestane gözler kâmet-i zîbâda yangın var     Muhabbetden yarattı Ol Habîb'i Hazret-i Mennân   Değil kim Ol Muhammed Hazret-i Mevlâ'da yangın var     Hitab-ı "kün fekân" erdi zuhura geldi akl-ı küll   Felekler gulgule düştü kamu esmada yangın var     Zemîne indi me'vâdan nice yıllar döküp kan yaş   Yalınız ağlayan Âdem değil Havva'da yangın var     Nice yıl hasret-i hicran oduyla yaktı Kenan'ı   Yanan Yakûb değil gör Yûsuf u Zelha'da yangın var     Cihan halk olalı göster bana âsûde ahvâlin   Ki yok bir istirahat esfel ü âlâda yangın var     Erişti S...