Nasrullah Şadırvanı
  Nasrullah Şadırvanı       Ruhumu bir ilâhî kapladı bilmem neden?   Anladım ki; çağlayan, Nasrullah Şadırvanı.   Güllerin bülbüllere 'nerdesin?' demesi bu,   Her yanından beş vakit, mırıldanır ezanı.       Gözlerinden suyunu, inciler döker gibi   Avuç avuç kalplere doldurmada Nasrullah.   Duâ edercesine rükûda iki büklüm   İçenlerin muradı, Lâ İlâhe İlâllah...       Engin denizler nasıl, alırsa benden beni   Hep başımı döndürür, baktıkça bu şadırvan.   İçimde derin bir his, dalgalanır durur da   Atar beni meçhule, aktıkça su şadırvan...       Bir musıkî âlemi karşısında kendimi   Bularak kaybetmişim, orada bir akşamüstü.   Bembeyaz örtüleri, içinde gül benizli   Nice kişi geçerken, içime ateş düştü.       Saf saf olup dediler: Kerim'dir, Kerim Allah!   Gördüm ki, bu girenler Nasrullah'tan içeri...   Ellerinde başları, başlarında önderi   Çıkarken olmuşlardı, yeminli birer çeri...       Uyandım ki, onlardı sulara karışanlar,   Onlardı kurtuluşun emsâls...