Sevgi Var Oldukça...
Sevgi Var Oldukça...     Yaşlı kadın, usulca odasından çıktı. Salondan torunu ile gelinin sesleri geliyordu:     "-Oğlum, sofra hazır, çorbanı koydum; haydi gel de soğutmadan ye!"     Salonun en kuytu yerine geçti, yerde kendine ait köyden getirdiği minderin üzerine oturdu. Çocuk, babaannesini görünce:     "-Baba anneciğim, gel beraber yiyelim!"  dedi.   Yaşlı kadın manidar bir şekilde iç çektikten sonra:     "-Evin erkeği gelmeden akşam sofrasına oturulmaz. Hele babanız gelsin, beraberce yeriz inşallah!"  dedi.     Evin gelini:     "-Aman anneciğim, eskidenmiş onlar! Şimdi acıkan yemek sofrasına oturur, o da gelince yer."  dedi. Yaşlı kadın:     "-Kızım, nasıl insanların bir edebi, hayâsı, iffeti varsa, evlerin de iffeti ve edebi vardır."     Torunu dayanamayarak alaycı bir tavırla söze karıştı:   "-Yaa babaanne, neymiş bu evlerin iffeti... Anlat bakalım, merak ettim!"  dedi.     Yaşlı kadın söze başladı:   "-Biz küçükke...